Το ψυχόδραμα είναι μία ομαδική μέθοδος ψυχοθεραπείας και έχει ως στόχο να προάγει τον αυθορμητισμό και την δημιουργικότητα των ατόμων που λαμβάνουν μέρος σε αυτό. Έχει ως βάση του την φιλοσοφία και τις μεθόδους που εισήχθησαν από τον ψυχίατρο Dr Jacob Moreno (1889-1974).
Στο ψυχόδραμα το άτομο έχει την δυνατότητα να εκδραματίσει στο «εδώ και τώρα», με αληθοφανή τρόπο, μία κατάσταση από τη ζωή του, την πραγματική ή την φανταστική, η οποία έχει λάβει χώρα στο παρελθόν, συμβαίνει στο παρόν ή αφορά το μέλλον. Επανεξετάζει το κοινωνικό και πολιτισμικό δίκτυο στο οποίο ανήκει και μαθαίνει νέους τρόπους απόκρισης σε παλαιές καλά παγιωμένες δυσλειτουργικές σχέσεις. Επίσης μπορεί να συμμετάσχει στα δράματα άλλων μελών της ομάδας του και τους υπόλοιπους. Έτσι η συνεδρία εκτυλίσσεται αυθόρμητα και τα άτομα μαθαίνουν να δημιουργούν από μόνα τους βρίσκοντας νέες λύσεις και αναπτύσσοντας νέες ιδέες που προηγουμένως δεν φαντάζονταν. Δεν παραμένουν παθητικοί και απαντούν απλά στα ερωτήματα που αναδύονται στην διάρκεια της συνεδρίας αλλά, αναλαμβάνουν δράση για την ίδια τους τη ζωή και συμμετέχουν με όλες τους τις αισθήσεις. Η σκέψη, το συναίσθημα και η δράση βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο έκφρασης χωρίς το ένα να υπερτερεί και να καλύπτει το άλλο. Το άτομο μαθαίνει νέους τρόπους ύπαρξης και δράσης. Οι «αποσπασματικοί» ρόλοι και οι ρόλοι «επιβίωσης» μετατρέπονται σε «προοδευτικούς» ρόλους, ρόλους ανάπτυξης, που κάνουν το άτομο να νιώθει πάλι μέρος του σύμπαντος.